Terminologia magnetyczna
Curie temperatura patrz: Temperatura Curie
Ferromagnetyk jest to ciało, w którym momenty magnetyczne atomów ustawiają się w pewnych obszarach w sposób uporządkowany. Obszary te nazywa się domenami magnetycznymi. Ferromagnetyk wykazuje własności magnetyczne, czyli przyciąga inny ferromagnetyk lub jest przyciągany. Tak więc ferromagnetykiem jest zarówno sam magnes jak i blacha żelazna, którą przyciąga magnes.
Gęstość energii magnetycznej patrz: iloczyn B·H
Histereza magnetyczna patrz: pętla histerezy magnetycznej
J patrz: polaryzacja magnetyczna
Linie sił pola magnetycznego (linie indukcji magnetycznej, linie sił magnetycznych) są to zamknięte linie przedstawiające kierunek pola magnetycznego.
Dla magnesów trwałych przyjmuje się, że linie sił pola wychodzą z bieguna "N" (tak zwanego "północnego"), a wchodzą do bieguna "S" ("południowego") magnesu.
a) |
b) |
i nabiegunników wykonanych z materiału miękkiego magnetycznie (kolor niebieski).
Paramagnetyk (materiał paramagnetyczny) jest to materiał, w którym bez zewnętrznego pola magnetycznego nie występuje uporządkowanie momentów magnetycznych poszczególnych atomów (momenty magnetyczne zorientowane są przypadkowo i nie tworzą samoistnie struktury domenowej).
Remanencja Br (indukcja remanencji, indukcja szczątkowa, strumień resztkowy, pozostałość magnetyczna) jest wartością indukcji magnetycznej, jaką osiąga materiał magnetyczny namagnesowany do nasycenia (Bs), po usunięciu pól magnesujących (H; -H). Praktycznie stan bliski remanencji uzyskuje się w magnesie, po umieszczeniu go w zamkniętym obwodzie magnetycznym wykonanym z materiałów o najwyższej indukcji nasycenia Bs, na przykład z żelaza armco czy stopów kobaltu.
Siła koercji patrz: koercja
Temperatura Curie (Tc) jest temperaturą, powyżej której ferromagnetyk gwałtownie traci swoje właściwości magnetyczne, stając się paramagnetykiem. Rozmagnesowany termicznie magnes można ponownie namagnesować w temperaturze poniżej Tc.
Układ jednostek SI stosowany jest powszechnie jako układ obowiązujący urzędowo w wielu krajach. Ponadto jest to układ bardzo wygodny w przypadku projektowych obliczeń obwodów magnetycznych, w których występują elementy elektromagnetyczne (silniki, przetworniki czy mierniki), gdyż pole magnetyczne wyrażane jest w nim w A/m, co pozwala na łatwe porównanie z amperozwojami części elektromagnetycznej obwodu.
Układ CGS stosowany jest często do obliczeń projektowych obwodów magnetycznych, w których nie występują elementy elektromagnetyczne (uchwyty magnetyczne czy separatory). W układzie tym wartość przenikalności magnetycznej próżni (powietrza) wynosi m0 = 1Gs/Oe. Ułatwia to szereg obliczeń, gdyż występują następujące związki:
- B ~ Br – 1.07× H dla magnesu;
- B = H dla przestrzeni poza magnesem i magnetowodami.
Parametr
|
Symbole
|
Jednostka w SI
|
Jednostka w CGS
|
Relacja SI do CGS
|
Relacja CGS do SI
|
---|---|---|---|---|---|
Indukcja magnetyczna
|
B, Br, Bs | Tesla [T] | Gauss [Gs] | 1 T = 10 kGs 1 mT = 10 Gs |
1 Gs = 10-4 T 1 kGS = 10-1 T |
Namagnesowanie
|
J, Jr, Js | Tesla [T] | A/cm | 1 T = 10 kGs 1 mT = 10 Gs |
1 A/cm = 1/4π mT 1 kA/cm = 1/4π mT |
Natężenie pola magnetycznego
|
H, HcB, HcJ, Hs | Amper na metr [A/m] | Oersted [Oe] | 1 A/m = 4π10-3 Oe 1 kA/m = 4π Oe |
1 Oe = (103/4π) A/m 1 kOe = 103/4π kA/m |
Gęstość energii
|
BHmax | J/m3 | GsOe | 1 J/m3 = 40 πGsOe 1 kJ/m3 = 4 π10-2MGsOe |
1 GsOe = 1/40π J/m3 1 MGsOe = 102/4π kJ/m3 |
że jednostką (BH)max jest zarówno [GsOe] jak i [kJ/m3]. Zwracam uwagę na tą drugą jednostkę. Mowa jest tutaj o kilodżulach i objętości. Chodzi o objętość magnesu. Można więc porównać dwa magnesy o różnych wielkościach i wykonane z materiału o różnej gęstości energii. Porównując w ten sposób magnesy neodymowe wykonane z różnych materiałów łatwo szybko zauważyć, że wielkość magnesu będzie miała decydujące znaczenie a nie sama gęstość energii magnetycznej. Nie należy porównywać w ten sposób magnesów alnico z innymi magnesami, ferrytowymi czy neodymowymi, itd., ponieważ punkt pracy magnesów alnico zazwyczaj jest bardzo oddalony od wartości remanencji materiału i bardzo zależy od kształtu. Ta wyjątkowość magnesów alnico to efekt bardzo niskiej koercji.
-
lantanowce (La, Ce, Pr, Nd, Pm, Sm, Eu, Gd, Tb, Dy, Ho, Er, Tm, Yb, Lu);
-
Skand (Sc)
-
Itr (Y).